Vekas dikt: Hornelen
Vi held oss i debutsamlinga til Jakob Sande frå 1929, med diktet Hornelen.
Hornelen, den høgaste sjøklippa i Europa. Foto: Knud Knudsen/UiB
HORNELEN
Djevlesvart, vill som ein trollkatedral,
sundriven, morkna og grå.
Havet marmar med sukk og skval,
hyler åt Satan ein kald koral,
når nordvesten bryter på.
Nordljos logar i vetternott,
over dei svarte glup.
Stillt gjenom natt susar vindharpeslått,
døyvt stig nåskrik og trollelått,
upp frå dei døkke djup.
Djevlar dansar ved midnattsbel,
- munnharpa skjer og kvin.
Remjande skrattar og tussespel,
ljomar i notti til hanen gjel.
og nordljos blakrar og skin.
Her sankast frå nord og frå aust og vest,
trollpakk og seidemenn.
Her held dei sin heilage jolefest,
der Judas er klokkar og Satan prest,
med’ nordljos blakrar og brenn.
Svarte næter, 1929.
Aktuelt fra Jakob Sande-senteret
I residens
Mari Elise Haugen, Kjersti Wøien Håland og Sofia Knudsen Estifano er i residens i Jakob Sande-senteret. I løpet av opphaldet inviterer dei til ei arbeidsvising.
Vekas dikt: Dyveldi
"Dyveldi" er vekas dikt. Også denne vekas dikt er henta frå debutsamlinga til Jakob Sande, "svarte næter" frå 1929. Dyveldi kjem av Dyvel = djevel, frå lågtysk.
Til Fjaler frå Kjersti Wøien Håland
Kjersti Wøien Håland var årets festdiktar på Fest i Fjaler. Til festhelga skapte ho eit tingingsverk som fekk urframføring under «Augustikveld på Samvirket». Diktet har tittelen «det som rimar».